วันอาทิตย์ที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2555

Transferring Embryos

และแล้วก็ถึงกระบวนการที่รอคอย คือการย้ายตัวอ่อนกลับเข้าสู่โพรงมดลูก แล้วรอลุ้นท้อง ไม่ท้อง
พอรอบเดือนของเดือนม.ค.2012 มาวันที่ 2 ก็โทรนัดหมอ เข้าไปเจาะเลือด (ตั้งแต่ทำ IVF มาโดนเจาะเลือดไปเกือบ 10 รอบแล้ว) เสร็จแล้วหมอก็ให้ยา Progynova มากินวันละ 4 เม็ด เพื่อกระตุ้นเยื่อบุให้หนานุ่มรองรับตัวอ่อน พยายาลบอกยานี้กินไปจนท้องเลย ช่วงนี้ก็นัดพบหมอบ้างเพื่อ U/S ดูเยื่อบุว่าหนาพอหรือยัง ตอบสนองต่อยาดีหรือเปล่า  ของเราก็ถือว่าปกติ หนาดี หมอว่า  จากนั้น 5 วันก่อนย้ายตัวอ่อน มียาเหน็บช่องคลอดมาเพิ่ม ชื่อยา Cyclogest เหน็บเช้าเย็น ยาเป็นกระสุนเคลือบขี้ผึ้ง ซึ่งไอ้ยาตัวนี้แหละ ทำเราเจ็บแสบนัก ไว้จะเล่าให้ฟัง

หมอนัดย้ายตัวอ่อนในวันอาทิตย์ที่ 29 ม.ค. 2012 (2555) 6 โมงเช้า ก่อนไปทะเลาะกับสามียกใหญ่ เพราะเค้าช้า เราก็กลัวจะไม่ทัน  นั่งรอลุ้น ตื่นเต้น กระสับกระส่ายมาก เพราะเป็นวันที่สำคัญมากๆที่สุดของกระบวนการ    ก่อนเข้าห้องให้กินน้ำแล้วกลั้นปัสสาวะไว้ เพื่อให้กระเพาะปัสสาวะกดทับมดลูก เวลา U/S หมอจะได้เห็นมดลูกชัดๆ จะได้ใส่ตัวอ่อนง่ายๆ 

กว่าจะได้เรียกเข้าห้องผ่าตัดก็ปาเข้าไป 8 โมง เพราะหมอต้องละลายตัวอ่อนที่ฟรีซไว้ก่อน  พอเข้าไปในห้องผ่าตัด รู้สึกว่าแอร์หนาวมากๆ และปวดฉี่มาก เพราะกลั้นปัสสาวะไว้ตั้งแต่ 6 โมง  เจอหมอ หมอบอกว่าหมอจะใส่เข้าไป 3 ตัวอ่อนนะ (ลืมถามว่ามาจากไหนอะตัวที่ 3 มาถามทีหลังหมอบอกมีตัวที่เลี้ยงไว้อีกตัวมันลุกขึ้นมาสู้ เลยแถมใส่เข้าไปด้วย)  ถามหมอว่าตัวอ่อนที่ละลายออกมารอดหมดมั้ย หมอบอกดูไม่ออก ต้องรีบใส่เข้าไปก่อน  ขั้นตอนนี้ ไม่ต้องฉีดยาสลบ รู้ตัวตลอดเวลา เหมือนเป่าลมอะไรเย็นๆเข้าไป แล้วหมอก็บอกเสร็จแล้ว พยาบาลปริ้นรูป U/S ให้ดูเป็นจุดๆ ในมดลูกว่าเนี่ยแหละตัวอ่อนที่ใส่เข้าไป  พยายาลสวนปัสสาวะออกให้แล้วเข็นขึ้นห้องพักฟื้น ห้ามลุกจากเตียง 2 ชม. ถ้าปวดฉี่ให้เรียกพยาบาลเอาโถมาฉี่บนเตียง




U/S ที่พยาบาลปริ้นมาให้ดู

ตอนอยู่ที่ห้องพักฟื้น รอลุ้นเมื่อไหร่จะผ่าน 2 ชั่วโมงน้า ผ่านปุ๊บ ปวดอึทันที ข้าศึกบุกกะทันหัน ลุกไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็แอบกลัวว่าจะอึเอาตัวอ่อนออกมารึเปล่าว้า  นอนไปจนถึง 5 โมงเย็นก็ชวนสามีกลับบ้านไปหาอะไรกินก่อน  ไปนั่งกินสีลมสเตีกที่ศรีชานะ แม่บอกให้กินปลาเยอะๆ ก็เลยกินสเต๊กปลาแซลมอน 




นอนกลั้นใจ ปวดอึ แต่ห้ามลุกจากเตียง เพราะยังไม่ถึง2ชม.



เอกมาให้กำลังใจรอเฝ้าอยู่


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น