เช้าวันอาทิตย์ ไปรอหมอตั้งกะ 10 โมงตามนัด ไม่รู้ว่าต้องเจาะน้ำคร่ำวันนี้ เลยไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย
ยังแพ๊คกระเป๋าเตรียมไปค้างบ้านม๊า เพราะหยุดจันทร์ อังคาร พยาบาลให้ไปนอนรอในห้องเลย บอกอีกนาน เพราะจะให้เจาะน้ำคร่ำเลยให้เป็นเคสสุดท้าย รอกระสับกระส่ายถึงบ่ายโมงก็ยังไม่ได้ตรวจ เพราะวันนี้คนไข้เยอะจริงๆ เลยออกไปวีน ว่าจะไปให้ใครแซงแล้ว เพราะเห็นมีคนเพิ่งมาอีก 2 คน ก็บอกว่าให้เค้ารอเรามั่งสิ ไม่ได้นานขนาดเป็นชั่วโมงซะหน่อย
waiting for the operation |
ได้เจอหมอ บ่ายโมงครึ่ง หมออธิบายให้ฟังว่าความเสี่ยงของเราสูงกว่าอายุเฉลี่ยที่ 35 ซึ่งประมาณ 1:350 แต่ของเรา 1:95 เราก็ควรเจาะให้รู้ไปเลย อายุครรภ์ 16 wks เป็นเวลาที่เหมาะสม เพราะไม่ควรเจาะเกิน 20 wks ก็ขึ้นเตียงห้องหมอเลย หมอซาวน์ดูน้องโดยละเอียด ตอนแรกน้องนอนไม่เห็นเพศ แต่ซักพักก็เห็นจู๋น้อยและก้น หมอบอกผู้ชาย 555 ก็รู้อยู่แล้ว เพราะซาวน์ครั้งก่อนตอน 13 wks หมอก็ฟันธงว่าน่าจะชาย แต่นี่คอนเฟิมด้วย ultrasound
ช้างน้อยลูก |
เจาะเข้าไปแล้ว |
เข็นขึ้นห้องพัก |
หมอบอกว่าให้ออกจากรพ.เย็นๆของอีกวันเลยนะ เอาให้ชัวร์ แต่เอกต้องไปทำงานวันจันทร์ เลยไปรับอาม่ามาเฝ้าแทน อาม่าบอกเหมือนมาพักผ่อนเลย เพราะนอนตลอด ส่วนเราแปลกที่นอนไม่หลับทั้งคืน นอนไป 2 ชั่วโมงเอง ก่อนกลับหมอให้พยาบาลมาวัดเสียงหัวใจน้อง มีเรื่องน่าระทึก คือวัดเท่าไหร่ก็ไม่ได้ยินเสียงหัวใจ วัดสามรอบ จนเครื่องแบตหมด สุดท้ายพยาบาลไปตามรุ่นพี่พยาบาลมาวัด แล้วก็ได้ยินเสียงหัวใจลูกที 164 ต่อนาที แม่เกือบจะใจสลาย ตอนไม่ได้ยินเสียงหัวใจลูก อาม่ากับพ่อก็ตกใจไปด้วย รักอาม่ามาก เพราะวันที่เราไม่สบาย ก็ได้เค้านี่แหละมาดูแล
อาม่ามาเฝ้า |